اگر بزرگ‌ترین چالش المپیک ۲۰۱۶ ریو ایجاد زیرساخت‌های ورزشی و المپیک ۲۰۲۰ توکیو دست و پنجه نرم‌کردن با ویروس کرونا بود، اکنون چالش اصلی المپیک پاریس نبرد با یکی از اجزای جدایی‌ناپذیر سبک زندگی فرانسوی، یعنی غذاهای آن است.
طی المپیک امسال در پاریس قرار است منوی گسترده‌ای برای ورزشکاران، دست‌اندرکاران این رویداد و کارمندان رسانه‌ها ارائه شود اما این فهرست غذایی دارای اقلام محدودی است که از گوشت، پنیر و سایر محصولات لبنی – مواد غذایی که در فرانسه پرطرفدار هستند – تهیه شده باشند. این حرکت، ناشی از میل به کاهش مصرف پروتئین حیوانی و به‌دنبال آن، ردپای کربنی است.
یکی از عوامل کلیدی در انتخاب شهر پاریس به‌عنوان میزبان بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۴، نگرانی‌های زیست‌محیطی بود. در شهر یادشده که زیرساخت ورزشی قوی را داراست، تنها یک مکان جدید به‌نام «مرکز ورزش‌های آبی» (فرانسوی: Centre aquatique) به‌منظور این رویداد افتتاح گشت که آن هم از مصالح ساختمانی بازیافتی و موادی ساخته شد که کم‌ترین میزان آلودگی را برای محیط زیست داشته باشند. جالب این‌جاست که برق مرکز مذکور نیز از انرژی خورشیدی تامین می‌گردد.
پاریس قصد دارد ردپای کربنی خود طی المپیک جاری را به ۱/۵۸ میلیون تن دی‌اکسید کربن برساند. این آلودگی در المپیک توکیو به ۱/۹۶ و طی المپیک ۲۰۱۲ لندن به ۳/۴ میلیون تن رسید.
ساخت مکان‌های جدید همواره با انتشار شدید گازهای گلخانه‌ای همراه است. سازمان‌دهندگان المپیک یادشده همچنین مسافران ساکن کشورهای بریتانیا، بلژیک، سوئیس و هلند را متقاعد ساختند از قطار برای سفر به پاریس استفاده کنند. آن‌ها سایر شهروندان اروپا را نیز که قصد سفر به شهر میزبان بازی‌های المپیک را دارند به بهره‌گیری از این وسیله نقلیه دعوت کرده‌اند. پاریس سامانه حمل و نقل عمومی بسیار قوی دارد و دوچرخه نیز برای انجام سفرهای محلی در دسترس همگان است.
اما در این میان، بزرگ‌ترین گام زیست‌محیطی در المپیک ۲۰۲۴ کاهش مصرف پروتئین حیوانی است. طبق گزارش سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (فائو)، ۱۵ درصد از انتشار جهانی گازهای گلخانه‌ای توسط صنعت دامپروری صورت می‌گیرد و آن را هم‌ردیف صنعت حمل و نقل قرار می‌دهد.
پیش‌بینی می‌شود در روزهای برگزاری المپیک مورد بحث در پاریس حدود ۱۳ میلیون وعده غذا و میان‌وعده تهیه شود. کمیته بین‌المللی المپیک اعلام کرده ۶۰ درصد از این وعده‌ها گیاهی خواهد بود. هدف آن است که برای هر وعده غذایی، تنها ۱ کیلوگرم دی‌اکسید کربن – یعنی نصف آن‌چه نرمال المپیک قبلی بود – منتشر شود.
این هدف با گنجاندن میوه‌ها و سبزیجات بیشتر و همچنین استفاده از محصولات فصلی و محلی در وعده‌ها (جهت پیش‌گیری از حمل و نقل مواد غذایی) برآورده خواهد شد.
برگرفته از indianexpress.com